- centralka
- сущ.• коммутатор* * *central|ka♀, мн. Р. \centralkaek коммутатор ♂* * *ж, мн Р centralekкоммута́тор m
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
centralka
Смотреть что такое "centralka" в других словарях:
centralka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. centralkalce; lm D. centralkalek {{/stl 8}}{{stl 7}} małe pomieszczenie, w którym zainstalowany jest jakiś rodzaj zbiorowej aparatury; też: sama taka aparatura : {{/stl 7}}{{stl 10}}Centralka telefoniczna.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
centralka — ż III, CMs. centralkalce; lm D. centralkalek «niewielkie pomieszczenie, w którym znajduje się podstawowa aparatura danego miejsca pracy; także: ta aparatura» Centralka telefoniczna. Centralka pożarowa. Centralka sygnalizacyjna. Centralka… … Słownik języka polskiego
centralkowy — rzad. przym. od centralka ∆ Telefon centralkowy «telefon (zwany potocznie telefonem wewnętrznym), za pomocą którego prowadzi się rozmowy w obrębie jednej instytucji» … Słownik języka polskiego
